ลิขิตบาปให้พบรัก

.........ร่ำลือกันว่านรกต้องมีกระทะทองแดงหรือต้นงิ้ว เหตุใดสถานที่นี้กลับไม่ใกล้เคียง ทุ่งหญ้ากว้างไกลสุดลูกหูลูกตาและอากาศสดชื่นชวนผ่อนคลายตรงหน้า ดีกว่าเมืองหลวงที่เธอเคยอาศัยอยู่หลายเท่านัก ถ้าไม่ติดว่าสถานการณ์ที่เธอกำลังเจอมันเลวร้ายและย่ำแย่จนเหมือนตกนรกทั้งเป็น เมืองนี้ก็เป็นเพียงเมืองบ้านนอกที่มีบรรยากาศดีชวนพักผ่อน

.........สาวออฟฟิศผู้มีน้ำหนักกว่าร้อยกิโลกรัม ผู้เคยลดน้ำหนักไม่ว่าด้วยวิธีกินยาลดความอ้วน อดอาหาร หรือล้วงคออาเจียนก็ล้วนเคยทำมาทั้งสิ้น ก็ไม่อาจผอมได้เท่าร่างใหม่ที่มีน้ำหนักเพียง 1 ใน 3 ของร่างเดิม

.........เธอควรจะดีใจสิ่ จริงมั้ย ถ้าไม่ติดว่าเคราะห์กรรมก่อนหน้าได้ซัดกระหน่ำจนเธอตั้งรับไม่ทัน เมื่ออาหารที่เธอเคยเกลียดชัง มันเกลียดเธอกลับ ! เธอจึงไม่สามารถกินอาหารใดๆได้อีกเลย นอกจากน้ำ ไม่งั้นความทรมานจะเข้าครอบงำเจียนตาย  

.........แล้วเธอจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไหร่ เมื่อเธอยังมีความรู้สึกหิว 

.........แค่'น้ำ'มันจะไปพอยาไส้ได้อย่างไงเล่า ฉันอยากกินหมูกระทะะ! 

แนะนำตัวละคร

ไป๋เหลียน (หลิน) อายุ 11ปี (26ปี)

เฟยอิน (ท่านอ๋อง3) อายุ 32ปี

จากใจนักเขียน

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นแจ้งให้ทราบก่อนว่าไรท์ไม่เคยเขียนแนวนี้เลยค่ะ การใช้ภาษา หรือข้อมูลเรื่องขนบธรรมเนียมหรือยศถาบรรดาศักดิ์ใดๆอาจไม่ถูกต้อง ก็ขอโทษผู้อ่านไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะคะ